Vegter’s rolletjes en knijpertjes
De nieuwjaarsrolletjes waren nog maar net op toen begin 2018 een schok door het noorden en oosten van ons land ging. De enige commerciële producent van de traditionele koekjes, banketfabriek Jac. Vegter in Hoogezand, werd in februari failliet verklaard. Even was er de vrees dat een eeuwenoude culinaire traditie ter ziele zou gaan. Maar gelukkig was daar Hollandia Authentic uit Enschede.
Het bedrijf zorgde samen met twee werknemers van Vegter voor een doorstart van de productielijn voor kniepertjes en rolletjes. En dus stonden de bekende paars-oranje dozen ook in de aanloop naar de afgelopen jaarwisseling weer ‘gewoon’ in de schappen, tot opluchting van zowel de vele vaste klanten áls de nieuwe aandeelhouders.
‘We zijn in de eerste plaats natuurlijk ondernemer, maar we zien onszelf toch ook wel als een soort rentmeester van het culinaire erfgoed’, zo zegt Pieter Heijs, mede-eigenaar van Hollandia Authentic en sinds april 2018 ook van Vegter’s Rolletjes. De brosse koekjes zijn namelijk niet de enige unieke, traditionele producten in de portefeuille van het Twentse bedrijf. ‘We zijn in Nederland nog de enige overgebleven partij die op industriële schaal matzes produceert en ook als je in de supermarkt Achterhoeks Theebeschuit wilt kopen, kom je maar één merk tegen: dat van ons’, zo geeft Heijs aan.
Traditioneel bakkerijproduct
De rolletjes en kniepertjes van Vegter passen volgens de Twentse ondernemer perfect binnen het bijzondere ‘oeuvre’ van Hollandia. ‘Het betreft natuurlijk net als matzes en Theebeschuit een heel traditioneel bakkerijproduct. Daarnaast is het net als matzes verbonden aan een bepaalde periode in het jaar, bij matzes is dat Pasen en bij de rolletjes oud en nieuw, en net als Achterhoeks Theebeschuit is het een heel erg streekgebonden lekkernij.’
Want wat veel Groningers misschien niet weten, is dat de koekjes, zowel in opgerolde als platte vorm, vrijwel exclusief op het menu staan in het Nedersaksische deel van Nederland. ‘Ze liggen in Groningen, Drenthe en Overijssel in de supermarkt, maar daarbuiten vind je ze vrijwel niet. Alleen net over de oostelijke grens in Duitsland en in het oosten van Friesland liggen ze nog in wat schappen. Maar bij Drachten houdt het wel echt op’, aldus Heijs. ‘Grappig weetje: wij Tukkers noemen de rolletjes kniepertjes, terwijl de Groningers en Drenthe die naam alleen gebruiken voor de platte uitvoering.’ Met een lach: ‘Blijkbaar is daar in een ver verleden iets misgegaan in de overbrenging van de traditie.’
Duitse markt
En dat terwijl volgens Heijs de inwoners van Groningen, Drenthe en Overijsel over het algemeen behoorlijk op één lijn zitten. ‘Dat heeft ook wel meegewogen in het besluit om samen met onze twee Groningse compagnons de Vegter-fabriek voort te zetten’, zo kijkt hij terug op de start van het overnameproces. ‘Als Hollandia waren we al jarenlang betrokken bij Jac. Vegter BV. In 2011 namen wij de marketing en distributie van de rolletjes in Nederland al over van Bolletje. Vegter is een hele goede bakkerij en de technische kennis is enorm, maar voor marketing en distributie is het al decennialang aangewezen op partnerschappen.’
Uiteindelijk is die kennislacune op het gebied van marketing ook de ondergang van het bedrijf geweest, geeft Heijs aan. ‘In een poging tot diversificatie en om ook buiten de periode rond oud en nieuw omzet binnen te halen, werd een chocoladekoekjeslijn voor met name de Duitse markt ontwikkeld. Dat ging een aantal jaren goed, maar toen de grootste afnemer, Aldi Duitsland, na drie jaar het contract voor de levering van die koekjes opzegde, lukte het niet om voor dit product tijdig nieuwe exportklanten te vinden.’
In de wacht
Na het faillissement meldde Hollandia Matzes zich samen met twee medewerkers van de bakkerij, een neef en een achterneef van Vegter, bij curator Pieter Lettinga. ‘Met z’n vieren wilden we Vegter voortzetten, maar dan wel alleen de productielijn voor kniepertjes en rolletjes. Met Hollandia Authentic op marketing en distributie en de verantwoordelijk voor de techniek en productie bij onze Groningse vrienden waren we zeker dat we daar een succes van konden maken.’
Helaas was de curator in eerste instantie op zoek naar een partij die het volledige bedrijf wilde overnemen. ‘En dus werden we in de wacht gezet’, herinnert Heijs zich. ‘En net op het moment dat we dachten dat we er niks meer van zouden horen, nam de curator contact met ons op. Hij zag zelf inmiddels ook geen andere oplossing meer en dus ging hij akkoord met een gesplitste verkoop: wij namen met z’n vieren Vegter’s Rolletjes en Kniepertjes over en een Spaans bedrijf nam de chocoladekoekjestak over.’
En zo kon het dat de productie van de wafeltjes bleef voortbestaan. In dezelfde fabriek in Hoogezand en met bijna al het personeel dat voor het faillissement ook verantwoordelijk was voor de productie van voldoende rolletjes en kniepertjes. ‘Het pand huren we zelfs van de familie Vegter, dus zelfs die connectie is behouden gebleven’, zegt Heijs met een lach. ‘Eigenlijk is er dus helemaal niet zo heel veel veranderd sinds de overname. De receptuur en de smaak van de rolletjes is nog precies hetzelfde en de verkoopcijfers waren ook deze oud en nieuw als vanouds. En misschien wel het belangrijkste: een culinaire traditie is behouden gebleven!’
Tekst: Jelte Stol
Het bericht Vegter’s rolletjes en knijpertjes verscheen eerst op LocalZ Magazine.